IMM: Potencjał medialny tańca warty blisko 750 mln zł. Dorównuje żużlowi i wyprzedza MMA

Najnowszy raport „Obecność i postrzeganie tańca w polskich mediach”, zrealizowany przez Instytut Monitorowania Mediów (IMM) dla Narodowego Instytutu Muzyki i Tańca (NIMiT), potwierdza, że taniec jest zjawiskiem wielowymiarowym, łączącym kulturę z rozrywką i sportem, co przekłada się na jego rosnącą medialność i potencjał sponsoringowy szacowany na około 1 mld zł w kolejnych latach.

Taniec łączy wymiar kulturowy ze sportem i rozrywką

Analiza IMM wykazała, że taniec to zjawisko wielowymiarowe, które skutecznie wymyka się prostym definicjom i tym samym maksymalizuje swój zasięg w przestrzeni medialnej, co czyni go atrakcyjnym m.in. również dla portali ogólnoinformacyjnych, gdzie ukazało się 71% publikacji na jego temat. Taniec jest opisywany w mediach w co najmniej trzech wymiarach:

  • ekspresja artystyczna i kultura wysoka: jako forma ekspresji emocji i opowiadania historii;
  • sport, dyscyplina i komercyjna rywalizacja: taniec jest równie silnie pozycjonowany jako aktywność fizyczna i sport;
  • rozrywka medialna i inkluzywność: taniec to także atrakcyjna forma rozrywki, która buduje pozytywne emocje.

Taniec na tle dyscyplin sportowych – wartość medialna

W okresie objętym badaniem (od marca 2024 r. do lutego 2025 r.) IMM odnotował łącznie 78 tys. publikacji na temat tańca w mediach klasycznych (prasa, radio, telewizja, portale internetowe). Przekazy te wygenerowały zasięg 1,6 mld potencjalnych kontaktów z odbiorcami. Oznacza to, że statystycznie każda osoba powyżej 15 roku życia mogła zetknąć się z informacjami o tańcu średnio 50 razy.  Szacunkowa wartość reklamowa (AVE) publikacji w tym okresie wyniosła 746,8 mln zł. W porównaniu do innych dyscyplin sportowych w tym samym okresie, wartość AVE tańca była zbliżona do AVE przekazu o żużlu (768,8 mln zł), a jednocześnie wyprzedzała takie sporty jak MMA (636,3 mln zł) i piłka ręczna (505,5 mln zł).

Taniec pełni funkcję uniwersalnego języka emocji. Podkreśla wspólnotowość, różnorodność i siłę. Przekracza bariery komunikacyjne i granice społeczne, budując trwałe relacje między artystami, instytucjami i publicznością, a potencjał sponsoringowy tańca nieustannie wzrasta. W Polsce coraz wyraźniej zyskuje w wymiarach medialnym, emocjonalnym oraz angażującym, stając się atrakcyjną przestrzenią dla marek z sektora beauty, fashion, fitness czy lifestyle – mówi Sebastian Tomaszewski, Ekspert ds. Analiz, Instytut Monitorowania Mediów.

Potencjał sponsoringowy na styku kultury i biznesu

Taniec w Polsce ma istotny potencjał sponsoringowy, szacowany na około 1 mld zł. Rosnąca medialność tego obszaru sztuki jest bezpośrednio związana z coraz większą obecnością programów telewizyjnych, formatów rozrywkowych i konkursów tanecznych. Ten trend przekłada się na wysoką rozpoznawalność i intensywne zainteresowanie społeczne, plasując taniec w gronie dyscyplin o średnio-wysokim potencjale komercyjnym.

Kluczową zaletą tańca z perspektywy marketingowej jest jego potencjał wizerunkowy. Wiąże się on z takimi wartościami jak pasja, dyscyplina, współpraca, energia i estetyka, które doskonale wpisują się w potrzeby nowoczesnej i angażującej komunikacji. Co więcej, taniec oferuje markom unikalny kanał promocji z uwagi na to, że łatwo wpisuje się w strategie odpowiedzialności społecznej biznesu (CSR). Wspiera on edukację, kulturę i zdrowy styl życia, umożliwiając sponsoring, który łączy prestiż, promocję stylu życia oraz zaangażowanie społeczne.

Obecność tańca w mediach społecznościowych

Taniec jest też fenomenem w mediach społecznościowych, wykraczającym daleko poza tradycyjne kanały komunikacji. W analizowanym okresie odnotowano 197,5 tys. przekazów na temat tańca, które osiągnęły 931 mln zasięg. Wartość ekspozycji medialnej wyniosła 62,3 mln zł.

Analiza struktury dyskusji w social media pokazuje, że nowe kanały dyktują dynamikę przekazu, co widać szczególnie na TikToku:

  • Facebook bezwzględnie dominuje w większości analizowanych kategorii, utrzymując średnio od 40% do 70% udziału w dyskusji. Potwierdza to jego rolę jako głównej platformy dialogu dla szerokiej publiczności zainteresowanej tańcem.
  • TikTok wykazuje szczególnie duży udział (aż 40%) w dyskusjach dotyczących tańców społeczno-rozrywkowych. Wynika to z rozrywkowego formatu platformy, gdzie   filmiki pokazujące różnorodność tańca są chętnie oglądane. Krótkie pokazy wybitnych umiejętności tanecznych niezmiennie przyciągają uwagę internautów i często wzbudzają ich podziw widoczny w reakcjach pod wpisami.
  • YouTube konsekwentnie utrzymuje stabilny udział na poziomie 10–20% we wszystkich kategoriach.

Analiza 996 najpopularniejszych postów opublikowanych przez instytucje związane z tańcem i kulturą potwierdza, że Instagram jest absolutnym liderem w angażowaniu odbiorców. Platforma ta wygenerowała aż 73,8% wszystkich interakcji, pomimo opublikowania mniejszej liczby treści niż Facebook.

Wśród tańców sportowych – kategorii, która generuje wysoką wartość reklamową i zasięg – w mediach społecznościowych zdecydowanie dominują dwie dyscypliny:

  • Taniec towarzyski osiągnął największą medialność z wynikiem 21,4 tys. publikacji i AVE na poziomie 3,64 mln zł. Siła medialna tańca towarzyskiego była budowana głównie przez informacje związane z popularnymi programami telewizyjnymi oraz z osobami znanych tancerzy.
  • Taniec uliczny (street dance) zajął drugie miejsce z 5,7 tys. publikacjami i AVE wynoszącym 648 tys. zł. Taniec uliczny zyskał duży rozgłos przy okazji Igrzysk Olimpijskich, na których po raz pierwszy rywalizowano w breakingu (breakdance).

Badania potencjału marketingowego i sponsoringowego sztuki wskazują kierunek przyszłości dla całego sektora artystycznego. Dotychczas wiele dyscyplin, stroniąc od kwestii finansowych i komercyjnych, pozostawało w tyle za sportem czy innymi dziedzinami uznawanymi być może za bardziej rynkowe, a ich obecność w przestrzeni medialnej oraz w relacjach sponsoringowych była ograniczona. Często obserwujemy, że środowiska artystyczne i biznes porozumiewają się różnymi językami – język sztuki to język wartości, emocji i społecznego znaczenia, język komercyjny zaś opiera się na danych: zasięgu, zaangażowaniu i wartości reklamowej. Coraz częściej widzimy jednak, że te dwa dialekty mogą spotkać się w twórczym, owocnym dialogu. Kreatywne i twórcze środowiska artystyczne mogą wykorzystać tę wiedzę, przetwarzając ją w sposób autentyczny, wartościowy i korzystny dla społeczeństwa i dla ekosystemu kultury – podkreśla dr Maria Opałka, Narodowy Instytut Muzyki i Tańca, kierownik badania Taniec w Polsce 2025.

Podsumowanie

Rosnąca wartość medialna tańca oraz wysokie metryki zasięgu w mediach cyfrowych stawiają taniec w gronie atrakcyjnych dyscyplin dla sponsorów. Marki z sektorów beauty, fashion, fitness i lifestyle mogą wykorzystać silną obecność treści tanecznych, zwłaszcza na Instagramie, oraz wiralowy potencjał baletu i street dance’u. Istotnym kierunkiem jest tworzenie ofert partnerskich łączących emocje widowiska z wymiernym zasięgiem w kanałach digital.

Źródło: Instytut Monitorowania Mediów