Średnia siła nabywcza w handlu detalicznym w Europie wynosi 6 517 euro na mieszkańca. Najwięcej do wydania w tym sektorze mają obywatele Luksemburga –ich detaliczna siła nabywcza wynosi 12 067 euro. Najniższą kwotę do rozdysponowania mają natomiast mieszkańcy Rumunii. Znaczące różnice zachodzą nie tylko pomiędzy 25 analizowanymi krajami, ale także w zależności od regionu danego państwa. Takie dane płyną z przeprowadzonego po raz pierwszy badania „GfK Retail Purchasing Power Europe”.
Mieszkańcy 25 krajów europejskich, uwzględnionych w badaniu GfK – an NIQ Company, dysponują łącznie kwotą prawie 3,4 biliona euro na wydatki w handlu detalicznym. Średnia siła nabywcza dla handlu detalicznego wynosi 6 517 euro na mieszkańca. Liderem rankingu jest Luksemburg – jego obywatele mają do dyspozycji po 12 067 euro, czyli ponad 85 proc. powyżej średniej. Na drugim i trzecim miejscu plasują się Szwajcaria i Dania. Najbliżej średniej są Niemcy z kwotą 6 667 euro. Przeciętny Polak wydaje w sklepach 4 051 euro w skali roku.
– W porównaniu z innymi krajami europejskimi, wydatki detaliczne w Polsce są poniżej przeciętnych. Jeśli odniesiemy tę kwotę do ogólnej siły nabywczej, to okaże się, że polscy konsumenci wydają na handel detaliczny znaczącą część swoich dochodów netto. Podobna sytuacja ma miejsce w wielu krajach Europy Wschodniej, na Węgrzech jest to nawet ponad połowa. Wynika to głównie z faktu, że mieszkańcy Europy Wschodniej mają niższe dochody. Z kolei w Szwajcarii, Wielkiej Brytanii czy Niemczech udział wydatków w handlu detalicznym do całkowitej siły nabywczej jest stosunkowo niski – wyjaśnia Agnieszka Szlaska-Bąk, client business partner w zespole geomarketingu w GfK – an NIQ Company.
Siła nabywcza dla handlu detalicznego w Europie
Według badania GfK – an NIQ Company, 13 z 25 analizowanych krajów ma ponadprzeciętną siłę nabywczą na zakupy w handlu detalicznym Poniżej średniej jest 12 krajów, a na ostatnim miejscu plasuje się Rumunia z wynikiem 2 986 euro, co odpowiada niecałym 46 proc. średniej.
Ponadto znaczące różnice zachodzą także wewnątrz analizowanych krajów. Podział na regiony w Wielkiej Brytanii pokazuje, że siła nabywcza w zachodniej części Londynu jest dwukrotnie wyższa niż średnia krajowa i jest nawet 2,6 razy wyższa niż w zajmującym ostatnie miejsce regionie Sunderland. Z danych GfK – an NIQ Company wynika, że regiony w europejskich stolicach i wokół nich często wyróżniają się ponadprzeciętną siłą nabywczą w handlu detalicznym. Poza Wielką Brytanią, taka sytuacja ma miejsce m.in. we Francji, na Węgrzech i w krajach skandynawskich.
– Również w Polsce dysproporcje pomiędzy powiatami są duże. Co ciekawe, mieszkańcy największych aglomeracji wydają zdecydowanie więcej na zakupy w sklepach, jednak procentowo w ich ogólnej sile nabywczej wydatki te stanowią zdecydowanie mniej niż w biedniejszych regionach kraju. Dzieje się tak nie tylko z powodu wyższych dochodów, ale również ze względu na inny styl i większe wydatki na usługi czy szeroko rozumianą rozrywkę – komentuje Agnieszka Szlaska-Bąk.
Informacje o badaniu
Badanie „GfK Retail Purchasing Power Europe” jest dostępne dla 25 krajów europejskich i uwzględnia także ich regiony, wraz z danymi dotyczącymi ogólnej siły nabywczej, siły nabywczej dla produktów detalicznych, a także mieszkańców i gospodarstw domowych.
Siła Nabywcza dla handlu detalicznego to część ogólnej siły nabywczej GfK, którą konsumenci mogą wydać na zakupy w sektorze detalicznym. Siła nabywcza jest miarą dochodu rozporządzalnego po odliczeniu podatków i składek na cele charytatywne; obejmuje także wszelkie otrzymane świadczenia. Badanie wskazuje wartości siły nabywczej przypadającej na osobę, na rok, w euro i jako indeks. Siła nabywcza GfK opiera się na nominalnym dochodzie rozporządzalnym mieszkańców, co oznacza, że wartości nie są korygowane o inflację. Obliczenia są przeprowadzane na podstawie zgłoszonych dochodów i zarobków, statystyk dotyczących świadczeń rządowych, a także prognoz ekonomicznych dostarczanych przez instytuty ekonomiczne.
Konsumenci wykorzystują swoją ogólną siłę nabywczą, aby pokryć wydatki związane z jedzeniem, mieszkaniem, usługami, energią, prywatnymi emeryturami i planami ubezpieczeniowymi, a także innymi wydatkami, takimi jak wakacje, mobilność czy zakupy konsumenckie.
